Nasze ciało wielokrotnie nas zaskakuje. Zdarza się, że niezależnie od naszej woli zaczyna nam drgać powieka, a następnie samoistnie przestaje. Dlaczego tak się dzieje? Czy drganie powieki jest sygnałem ostrzegawczym, wysyłanym przez nasze ciało? Czy można zbagatelizować to zjawisko?
Potoczna nazwa drgania powiek ma odpowiedni termin medyczny. Miokimia (myokymia) oczna to niekontrolowane, drobne i rytmiczne drgania mięśni powiek, zwykle dolnej lub górnej. Zazwyczaj przyczyną drgań jest nadmierne pobudzenie nerwów zaopatrujących mięsień okrężny oka. Mimowolne i krótkotrwałe skurcze mięśnia okrężnego oka są związane ze stanami niedoborów mikroelementów, takich jak magnez, potas, witamina B1.
Przyczyny miokimii ocznej:
Drganie powiek zwykle ustępuje samoistnie, wystarczy odpoczynek, unikanie kofeiny i alkoholu oraz suplementacja magnezu w celu złagodzenia objawów.
Typowym objawem drgania powiek, czyli miokimii ocznej, są mimowolne skurcze mięśni powieki. Powtarzają się rytmicznie i trwają krótko, od kilku sekund do kilku minut. Najczęściej występują w powiece dolnej, rzadziej górnej. Zazwyczaj nie są bolesne i nie mają wpływu na wzrok. Nie zaburzają ostrości widzenia, ani nie powodują trwałych zmian w funkcjonowaniu oczu. W niektórych przypadkach powtarzają się co jakiś czas przez kilka dni. Drgania są bezbolesne, ale mogą być uciążliwe i irytujące.
W większości przypadków objawy ustępują samoistnie i nie wymagają interwencji medycznej. Jednak warto obserwować, czy nie wskazują na inne problemy zdrowotne.
Zwykle drgania powiek są to objawy łagodne i przemijające, ale nie zawsze tak jest. Drgania powiek mogą być objawem poważniejszych problemów zdrowotnych, takich jak:
Jeśli drganie powiek występuje na podłożu neurologicznym, wówczas towarzyszą mu inne objawy, takie jak: skurcze innych mięśni twarzy, szyi lub pozostałych części ciała, zaburzenia równowagi, ostrości wzroku, czucia albo nawracające zawroty głowy. Inne niepokojące objawy towarzyszące drganiu powieki i wymagające konsultacji okulistycznej to silne i utrzymujące się skurcze powiek, opadanie powieki, ból lub ropna wydzielina z kanałów łzowych, drgania połączone z ogólnym osłabieniem lub mrowieniem w ciele.
Drganie powiek (miokimia oczna) zazwyczaj nie wymaga leczenia i ustępuje samoistnie, ale istnieją skuteczne sposoby na złagodzenie objawów i zapobieganie ich nawrotom, takie jak:
Jeśli objawy utrzymują się przez dłuższy czas, nasilają się lub towarzyszą im inne dolegliwości, należy zgłosić się do okulisty lub neurologa w celu dokładnej diagnostyki.
Drganie powieki (miokimia oczna) często wiąże się z niedoborem witamin i minerałów, które odgrywają kluczową rolę w prawidłowym funkcjonowaniu mięśni i układu nerwowego, takich jak:
Leczenie drżenia powiek – kiedy udać się do lekarza?
W większości przypadków drganie powieki jest nieszkodliwe i samo ustępuje. Do lekarza należy zgłosić się, gdy objawy są długotrwałe, nasilone, nawracające oraz gdy towarzyszą im inne niepokojące symptomy, takie jak: opadająca powieka, skurcze innych mięśni twarzy lub ciała, ból, zaczerwienienie lub obrzęk oka, osłabienie, mrowienie lub inne nietypowe objawy neurologiczne.
Drganie powieki bardzo często jest związane ze stresem i przemęczeniem. Stres powoduje zwiększone wydzielanie hormonów, takich jak kortyzol i adrenalina, co może prowadzić do nadpobudliwości nerwów. W efekcie mięśnie powieki zaczynają kurczyć się mimowolnie. W stresie organizm przechodzi w stan ciągłej gotowości, co prowadzi do zwiększenia napięcia mięśniowego, w tym mięśni powiek.
Przemęczenie i brak snu wpływają na zmniejszenie zdolności regeneracji układu nerwowego, co powoduje zakłócenia w przewodzeniu impulsów nerwowych do mięśni.
Długotrwała praca przy komputerze, czytanie lub inne czynności wymagające intensywnego wpatrywania się w ekran powodują przeciążenie mięśni oczu, co może prowadzić do ich drgania. Przemęczenie często wiąże się z niewłaściwą dietą i niedoborem kluczowych składników odżywczych, takich jak magnez, potas czy witaminy z grupy B, co dodatkowo sprzyja skurczom mięśni. Warto zadbać o regenerację organizmu, relaks oraz ograniczenie spożywania kofeiny i alkoholu.